Jeroen Brouwers: een korte bio

Jeroen Brouwers, geboren op 30 april 1940 te Jakarta, Indonesië. Jeroen is een bekende Nederlandse auteur en journalist. Jeroen komt uit een gezin van 5 waar hij de een na jongste is. Samen met zijn ouders en broers en zussen woonde ze in Indonesië, dit beschrijft hij als de beste jaren van zijn leven. De gebeurtenissen in deze tijd worden teruggehaald in zijn boek Het verzonkene. Dit boek bracht hij 40 jaar na zijn geboorte uit, in 1980. Toen Japan in 1943 Nederlands-Indië binnenviel werden alle Nederlands inwonende opgesloten door de Javanen, zelfs alle kinderen. Zo ook Jeroen samen met zijn broertjes, zusjes en zijn moeder. Zijn vader en opa’s werden in een apart kamp opgesloten. Zijn opa’s zouden dit allebei niet overleven. Jeroen schrijft over deze gebeurtenis in zijn boek Bezonken Rood, die hij in 1981 publiceerde. Dit heeft een enorme impact gehad op het leven van Jeroen.

In 1947, net na de 2e wereldoorlog, keerde de familie van Jeroen terug naar Nederland. Een jaar later keerde ook zijn vader terug. Jeroen verbleef van zijn 10e tot en met zijn 17e op een jongensinternaat. Hij zat in die tijd op drie verschillende internaten, waaronder ook het internaat Sint Maria ter Engelen. Deze internaat lag in Zuid-Limburg. Zijn boek De Zondvloed slaat terug op zijn tijd in het internaat.

Zijn beste boeken

Het Verzonkene

Een boek van Jeroen dat in 1980 werd gepubliceerd. Dit was ook het eerste boek van Jeroen dat werd gepubliceerd. Het boek gaat over de eerste jaren van Jeroen zijn leven. Deze periode bracht hij door in Indonesie, wat toen nog Nederlands-Indië heette. Hij woonde hier samen met zijn twee broers, ouders en zus. Hij schrijft hierin hoe gelukkig hij wel niet was, omdat je als kind nog volledig onbewust bent wat er daadwerkelijk speelt. Hij zegt ook graag terug te willen naar deze tijd.

Het Hout

Het Hout is een roman dat in 2014 werd gepubliceerd. Ook dit boek gaat over de periode dat hij verbleef in het Zuid-Limburgse internaat. Het verhaal is fictief en niet vanuit zijn eigen oogpunt geschreven. Hij beschrijft het verhaal vanuit zijn broer Bonaventura. In het echte leven bestaat deze broer niet. hij is vooral erg boos dat zijn moeder hem naar een internaat heeft gestuurd, want het leven op het internaat was verschrikkelijk. Het leven daar was zelfs erger dan het kamp waar ze in Tjideng verbleven. Jeroen schrijft in zijn boek zijn ouders nooit te hebben vergeven dat ze hem weg hebben gestuurd. Het Limburgse internaat was de ergste van ze alle 3.

De Zondvloed

De Zondvloed is een boek uitgebracht in 1988. Het boek wordt ook wel de beste roman van Jeroen zijn boeken genoemd. Het boek gaat over hoe zijn persoonlijkheid is gevormd door zijn turbulente jeugd. Hij gaat van de gelukkigste jaren in zijn leven tot de meest ongelukkige jaren in zijn leven. Zijn gelukkigste waren de jaren dat hij opgroeide in Indonesie en de meest ongelukkige waren van toen hij in verschillende internaten verbleef. De gruwelijke gebeurtenissen die plaatsvinden in de jeugd van Jeroen worden in dit boek in detail beschreven. Zelfs lezers grijpt het aan, ze worden verdrietig van hoe naar een wereld soms kan zijn. 

Bezonken Rood

Het boek Bezonken Rood werd in 1981 gepubliceerd en slaat terug op de wantoestanden waarin zijn vader, broers en grootouders werden gehouden in het jappenkamp te Semarang. Zijn grootouders overleven dit kamp niet. Jeroen werd samen met zijn moeder en zijn zusjes in een vrouwenkamp opgesloten. Jeroen mocht bij zijn moeder blijven omdat hij nog erg jong was. Toen hij dit boek publiceerde werd het in een snel vaart bekend. Dit kwam omdat journalisten en andere media dit boek omarmde en omhoog prijsde. Maar er kwam ook een andere mening naar boven, dat van Rudy Kousbroek. Hij vond het verhaal van Jeroen sterk overdreven, hij had zelf namelijk ook in een dergelijk kamp gezeten en vond het helemaal niet zo dramatisch als Jeroen het beschreef.

Datumloze dagen

Een boek dat werd gepubliceerd in 2007. Een erg heftig en aangrijpend verhaal want Jeroen schrijft hierin zijn autobiografie. Toch benoemt hij zichzelf geen autobiografisch schrijver maar zegt hij alleen iets te kunnen schrijven wat voor hem van emotionele waarde is. zo schrijft hij ook over het overlijden van zijn zoon. Hij vertelt dat de gebeurtenissen in zijn leven een inspiratie bron zijn. Hij zegt wel dat de verhalen die hij schrijft fictief zijn omdat hij niet vanuit het ik-perspectief schrijft. Waarschijnlijk zijn daarom de verhalen die hij schrijft nog emotioneler en aangrijpender.

Het mes op de keel

Het mes op de keel werd het eerste verhaal waar uitgevers oren naar hadden. Dit was terug in 1964 waar het boek ook gepubliceerd werd door een Vlaamse uitgever Manteau. Manteau besloot het verhaal uit te geven, ondanks dat hij niet erg onder de indruk was van het boek. Dit was een periode in Jeroen zijn leven, waar hij de overstap van journalistiek naar schrijver wilde maken. Hij was niet gelukkig als journalist. Tegelijkertijd had Manteau een vacature openstaan als redactiesecretaris. Jeroen kreeg deze baan en verhuisde daarvoor naar Brussel. Later zou hij promotie maken tot hoofdredacteur. Zijn eerste opdracht was het klaarmaken van een manuscript en wel te verstaan, zijn eigen manuscript.

Joris Ockeloen en het wachten

Joris Ockeloen en het wachten is een debuutroman en werd in 1967 gepubliceerd. Dit boek werd gepubliceerd gedurende Jeroen zijn tijd in Brussel. De hoofdrolspeler in het boek heet Joris Ockeloen. In het verhaal wacht hij op de geboorte van zijn eerste kind. Dit wachten doet hij in een kraamkliniek. Na een tijd wachten begint Joris te dromen en weet niet meer wat echt en gedroomd is. Dit boek werd uiteindelijk bekroond met de Vijverbergprijs. Deze prijs staat voor het ongelofelijke talent dat Jeroen als schrijver heeft.

Zonder trommels en trompetten

Deze novelle werd in 1973 gepubliceerd. Dit werd, net zoals Joris Ockeloen en het wachten, gepubliceerd gedurende zijn carrière in Brussel. In 1976 zou de carriere van Jeroen in Brussel tot een einde komen. Dit kwam door een aanvaring die hij had met de uitgever. Het boek gaat over dat Jeroen een stukje over zichzelf wilt schrijven, op verzoek van iemand anders. Onder het schrijven wordt hij afgeleid door verschillende tragedies zoals de dood van zijn kat en een vriend dat zijn eigen leven neemt. Toch weet hij uiteindelijk een zeer hartverwarmend verhaal op te schrijven, waar alle levenslessen in voorkomen.

Zomervlucht

Het boek Zomervlucht werd in 1990 gepubliceerd. Het boek is een roman. Alle gebeurtenissen in het verhaal hebben een doel maar een gevolg blijft uit. Zo vindt Jeroen dat een roman alles moet kloppen en dat kan niet wanneer een stuk geen functie heeft, zelfs niet het kleinste detail. Wanneer dit wel gebeurt wordt de werkelijkheid onecht. Met deze roman blijft Jeroen erg dicht bij zichzelf en staat hij volledig achter het boek. De hoofdrolspeler in het boek heet Reinier Saltsman.

Zonsopgangen boven zee

Het boek is in 1977 gepubliceerd en is tevens ook het laatste boek dat we van Jeroen behandelen. Het boek gaat over een man in zijn 40er jaren. Hij komt samen met zijn geliefde vast te zitten in een lift. Ook hier haalt Jeroen verschillende emoties aan. Zo beschrijft hij obsessieve bangheid over overlijden, beminnen en sterfelijkheid.

Volledige bibliografie via Wikipedia

  • 1961: Édith Piaf. Lyrische straatmus (biografie)
  • 1963: Van rondeel tot chanson (AO reeks)
  • 1964: Couperus. 1863-1963 (AO reeks)
  • 1964: Het mes op de keel (verhalen)
  • 1967: Joris Ockeloen en het wachten (roman)
  • 1968: De toteltuin. Gevallen van de sfinx (verhalen)
  • 1969: Groetjes uit Brussel (autobiografie)
  • 1973: Zonder trommels en trompetten (novelle)
  • 1975: Zachtjes knetteren de letteren. Een eeuw Nederlandse literatuurgeschiedenis in anekdoten (bloemlezing)
  • 1977: Zonsopgangen boven zee (roman)
  • 1977: Klein leed (verhalen)
  • 1978: Mijn Vlaamse jaren (verhalen, herinneringen, pamfletten, dagboekfragmenten, brieven) (autobiografie)
  • 1979: De nieuwe Revisor (pamflet)
  • 1979: Kladboek (essays)
  • 1979: Het verzonkene (roman)
  • 1980: Kladboek 2. De bierkaai (essays)
  • 1980: Zonder onderschriften (toneel)
  • 1981: Bezonken rood (roman)
  • 1981: Et in Arcadia ego (verhaal)
  • 1982: De spoken van Godfried Bomans (essay)
  • 1982: Alleen voor Vlamingen (essays)
  • 1982: Es ergo sum (essay)
  • 1983: Verhalen en levensberichten (verhalen)
  • 1983: De laatste deur over zelfmoord van schrijvers in het Nederlandstalige gebied (essay)
  • 1984: Winterlicht (roman)
  • 1985: De levende stilte van Stig Dagerman (essay)
  • 1986: Hélène Swarth: haar huwelijk met Frits Lapidoth, 1894-1910 (essay)
  • 1986: De sprong (novelle)
  • 1986: Hij is reeds aan de overzijde (necrologieënbloemlezing)
  • 1987: Miniatuur van wanhoop (autobiografie)
  • 1987: Kroniek van een karakter. Deel 1 (1976-1981) ‘De Achterhoek’ (brieven)
  • 1987: Kroniek van een karakter. Deel 2 (1982-1986) ‘De oude Faust’ (brieven)
  • 1987: De schemerlamp van Hélène Swarth (essay)
  • 1988: Sire, er zijn geen Belgen (Boekenweekessay)
  • 1988: De zondvloed (roman)
  • 1989: Het tuurtouw, Ter herinnering aan Geert van Oorschot (essay)
  • 1989: De versierde dood (essays)
  • 1990: Zomervlucht (roman)
  • 1991: Kladboek 3. Het vliegenboek (essays)
  • 1993: Het is niets (essay)
  • 1993: Twee verwoeste levens. De levensloop en de dubbelzelfmoord van Elize Baart (1854-1879) en Bastiaan Korteweg (1849-1879) (essay)
  • 1993: De vervulling gevolgd door De kleine dood (monoloog)
  • 1993: Naakt in verblindend licht (essay over Daniël Robberechts)
  • 1994: Steeds dezelfde zon (4 mei-lezing, DodenherdenkingNieuwe Kerk Amsterdam)
  • 1994: Kladboek 4. Het circus der eenzaamheid (essays)
  • 1994: Vlaamse leeuwen (essays)
  • 1995: Adolf & Eva & de Dood (essays)
  • 1995: Oefeningen in nergens bij horen. De schrijver en filosoof Jean Améry 1912-1978 (essay)
  • 1996: Het aardigste volk ter wereld: Willem Frederik Hermans in Brussel. Bijdrage aan zijn biografie
  • 1996: De vervulling (verhalen)
  • 1996: Kilometer(s) (essay)
  • 1996: Feuilletons (proefnummer Feuilletons)
  • 1996: Feuilletons (Extra Edietzie)
  • 1997: In memoriam patris (autobiografie)
  • 1997: Satans potlood (Feuilletons)
  • 1998: Co-auteur van De Republiek der Nederlanden. Pleidooien voor het afschaffen van de monarchie[8][9]
  • 1998: Alles is iets (dagboekbladen en brieven) (Feuilletons)
  • 1998: De verliefden, hommage aan Fernand Victor Toussaint van Boelaere, 50 jaar na overlijden (verhalen)
  • 1998: Een beroemde naamgenoot (essays)
  • 1998: Terug thuis, verhalen, leerervaringen, voetnoten (Feuilletons)
  • 1998: De zondvloed, uitgegumde fragmenten (verhalen)
  • 1999: Al dat papier (autobiografie)
  • 1999: De zwarte zon, essays over zelfmoord en literatuur in de 20e eeuw
  • 2000: Geheime kamers (roman)
  • 2000: Op de Middelburgse kermis (verhalen)
  • 2000: Utopia (essays)
  • 2001: Papieren levens (Feuilletons 6)
  • 2001: Zachtjes knetteren de letteren. Literaire anekdoten – herziene en uitgebreide editie (bloemlezing)
  • 2001: Palingen (verhalen)
  • 2001: Wie begrijpt ooit wat? (essays)
  • 2003: Het leven, de dood (verhalen)
  • 2004: Stoffer en blik (autobiografie)
  • 2005: De schemer daalt (Feuilletons 7)
  • 2005: Warme herfst (verhalen)
  • 2006: In het midden van de reis door mijn leven (Oerboek)
  • 2007: De stilte bestaat uit zoveel antwoorden (briefwisseling met Gerrit Komrij)
  • 2007: Datumloze dagen (roman)
  • 2008: Liefste in de verte (verhalen)
  • 2009: Sisyphus’ bakens. Vloekschrift (Feuilletons 8)
  • 2009: Een nieuw Requiem (toneeltekst, met tekeningen van Roger Raveel en een cd van I Solisti del Vento)
  • 2010: Hamerstukken – Alle polemieken en korzeligheden
  • 2010: De Indiëromans, bundeling van de romans Het verzonkeneBezonken rood en De zondvloed
  • 2011: Gezichten, gestalten (literaire portretten)
  • 2011: De jaargetijden, bundeling van de verhalen en romans VoorjaarsmoeheidZomervluchtWarme herfst en Winterlicht
  • 2011: Bittere bloemen (roman)
  • 2011: BDE: bijna-doodervaring (toneeltekst)
  • 2012: Restletsels (Feuilletons 9)
  • 2013: Onnoemelijk geluk (verhalen)
  • 2014: Het hout (roman)
  • 2014: Correspondentie 1980-1986 (briefwisseling met Gerrit Komrij)
  • 2017: De laatste deur, twee delen. Geheel herziene vijfde druk van de eerste druk van 1983 en met een supplementdeel
  • 2018: De Zondvloed jubileumeditie (roman)
  • 2018: Laatste plicht, terugdenken aan Hans Roest (Feuilletons 10)
  • 2018: Feuilletons, een selectie uit tien afleveringen (Feuilleton)
  • 2019: Verguld met deze cappa (Dankwoord bij aanvaarding Eredoctoraat)
  • 2020: Cliënt E. Busken (roman)

Bron: Wikipedia